Moet ik mijn kinderen toegang geven tot Facebook of Twitter?

Je kunt jouw kinderen de toegang tot sociale netwerken verbieden en je kunt ze zelfs ervan overtuigen dat ze er geen gebruik van moeten maken, maar de kans dat ze toch een manier vinden om toegang tot deze te vinden is groot.

Dus moeten we de realiteit onder ogen komen en ons best doen om ervoor te zorgen dat hun Facebook en Twitter accounts veilig en privé zijn. En dat onze kinderen deze netwerken dus zo veilig mogelijk kunnen gebruiken.

Natuurlijk zijn Twitter en Facebook “gegevens dealers”

Dat wil zeggen dat ze geld verdienen aan, alles wat gebruikers openbaar maken aan een derde partij – zoals marketing of reclame bedrijven – te verkopen, en dan deze gegevens als een excuus gebruiken, om jouw kinderen te bombarderen met gerichte reclamecampagnes. Je kunt er dan ook een honderd procent zeker van zijn dat al jouw activiteiten in social media worden bijgehouden, zolang je bent aangemeld, maar je kunt op zijn minst proberen om dit te voorkomen. De informatie wordt soms anoniem gemaakt wanneer ze worden verkocht, maar soms ook niet. Dat hangt af aan wie ze worden verkocht en waarvoor ze gebruikt worden. Anonieme of niet, wij nemen als voorbeeld een man in Europa die zijn profiel gegevens van Facebook eiste, dat wil zeggen de gegevens van zijn statusberichten, zijn gesprekken, netwerk zoeken, etc. die Facebook heeft opgeslagen. De begin 20 jarige hielt er een PDF bestand van 1200 pagina’s lang met alle activiteiten die hij in die jaren heeft uitgevoerd op dit netwerk, en door Facebook verwijderd zijn, over.

Ik vertel jullie dit omdat het verzamelen van gegevens zeer reëel is en er geen manier is om dit te weigeren of de verkoop aan derden te voorkomen. Als jij nu principieel tegen de verkoop van jouw persoonlijke gegevens bent, dan is social media misschien niet de plek voor jou – of jouw kinderen. Als je hier minder problemen mee hebt, zijn er verschillende manieren, de informatie die jouw kind op Facebook en Twitter publiceert, voor andere gebruikers, te verbergen.

 

Vriendschapsverzoeken op Facebook

 

Het eerste dat je je kinderen moet vertellen (en dat geldt ook voor jezelf) is dat ze voorzichtig moeten zijn wiens vriendschapsverzoeken ze accepteren (tenminste op Facebook). Het internet is over het algemeen een duistere plek, dit geldt voornamelijk voor jongeren. Het kan niet vaak genoeg herhaald worden: ACCEPTEER ALLEEN VRIENDSCHAPSVERZOEKEN VAN MENSEN DIE JE KENT EN VERTROUWD. Ik zou zelfs nog een stap verder gaan: Als ik een vriendschapsverzoek ontvang, controleer ik eigenlijk altijd het profiel om ervoor te zorgen dat dit is wie zij beweert te zijn. Het is bekend dat oplichters doen alsof ze een bekend iemand zijn en jouw kind voor de gek houden en zo zijn vrienden netwerk bereiken.

 

Twitter is daarentegen heel anders

 

Het is een vrijere omgeving dan Facebook. Op Twitter, kan jouw kind niet standaard bepalen wie hem volgt, en iedereen kan zien wat hij publiceert. Maar er zijn een aantal opties waarmee je het Twitter-account wat meer privé kunt instellen. Iedereen die jouw kind wilt volgen zal om jouw toestemming moeten vragen. Je kunt ook de locatie functie uitschakelen. Daarmee wordt de plaats aangegeven waaruit de Tweets worden verzonden. Daarnaast zijn er diverse e-mail opties die jou en jouw kind kunnen helpen om geïnformeerd te worden over wat er gebeurt op hun Twitter accounts.

 

Oplichters op Facebook en Twitter

Kinderen moeten ook weten dat oplichters zeer actief zijn op Facebook en Twitter. Er is geen milieuramp, geen dood van een popster, niet een sportevenement en geen andere gebeurtenissen in de wereld, waar de oplichters geen gebruik van maken. Niet dat je kind weet wie Elizabeth Taylor was en wanneer ze stierf, maar het is heel goed mogelijk jouw dochter vorig jaar het slachtoffer geworden is van oplichting door een gestoorde fan die beweerde dat Justin Bieber na een optreden in LA door een steekwond gewond raakte in de rug.

 

Verkorte URL’s maken links onherkenbaar

Als Facebook overspoeld wordt met oplichting (en dat is zo), lijkt het vaak alsof Twitter ervoor gemaakt is dit te ondersteunen. De beperking van 140 tekens, maakt het noodzakelijk dat de URL’s worden afgekort. Het probleem dat daar uit voortvloeit, is dat het vaak niet mogelijk is om te bepalen waar deze links naar verwijzen. Daarom worden ze vaak gebruikt om malware te verspreiden via geïnfecteerde websites. Soms is het gemakkelijk om een scam te herkennen en soms niet, maar als GI Joe altijd zei: „Kennis is het halve werk“.

Als je erover nadenkt dat het thema cyberpesten nu niet meer belachelijk gemaakt wordt, maar in openbare waarschuwingen en zelfs een tv-film worden behandeld, wordt het steeds belangrijker dat de accounts van jouw kind een goed wachtwoord hebben. Het laatste wat iemand wil (ten minste als dertien jarige) is dat een ander kind van school het wachtwoord raad, en toegang tot het account krijgt en verkeerde informatie post. De eenvoudigste manier om dit te voorkomen is een sterk en niet voor de hand liggend wachtwoord te kiezen.

 

Als ouder is het mogelijk om het account van jouw kind te koppelen aan jouw e-mail adres en telefoon

Als je dit als „Trusted Devices“ ingesteld, kun je controleren of er onbekende apparaten om toegang tot het account vragen, en kun je de overname van de rekening door derden voorkomen voordat een probleem ontstaat.

 

Wij danken onze partner Kaspersky lab voor het verstrekken van deze inhoud.

Vertaling: Janine, mimkama.nl