Chemtrails! Of: de zoektocht naar de waarheid in historische context

De mens houdt zich al heel lang bezig met de hemel. Niet alleen in de verschillende religies, nee, ook in het echte leven.

Waarzeggers bijvoorbeeld duiden heel erg graag de vlucht van vogels. Vermoedelijk omdat ze op grond van de vluchthoogte en de relatief onontwikkelde hemel, zowel vroeger als nu, gemakkelijker te zien zijn dan bijvoorbeeld de bosmier. De bosmier loopt van zijn nest naar een voedselbron en weer terug. Al het echt voorspelbare vindt in het geheim plaats. Die beestjes reageren extreem nerveus als een voorspeller het nest uit elkaar zou halen, alleen om uit hun kleine stapjes de beste strategie voor de volgende oorlogsmanoeuvre of alleen het weer voor morgen te voorspellen.

Maar de affiniteit met het verklaren van de hemel gaat hand in hand met de vogelvlucht

Krijsende roofvogels bijvoorbeeld, wezen onze voorouders al de weg naar potentieel eiwitrijk voedsel dat tot de ouden daar aangekomen waren niet eens hoefde te worden gedood. Een vlucht in een andere formatie wees op het vroegtijdige sterven van een stamhoofd. Natuurlijk konden de waarzeggers het stamhoofd er nog voor waarschuwen en natuurlijk heeft het stamhoofd de waarschuwing in de wind geslagen. Des te tragischer, maar toch niet echt verrassend, was dan het onnatuurlijke sterven van dit stamhoofd. Had hij maar naar de vogelvlucht geluisterd!

Goed, hij zou tegenwoordig ook niet meer leven, maar had waarschijnlijk nog een paar jaar langer kunnen leven. Het beste voorbeeld hiervoor Gaius Julius Caesar, door een waarzegger voor de Iden van maart gewaarschuwd, door de eigen hervorming van de kalender verward en door stiefzoon Brutus in het midden van maart, dus punctueel met de Iden (Romeinse feestdagen) op de treden van de senaat vermoord. Dus zeg nog maar een keer dat de vogelvluchtvoorspelling een humbug is!

Men ziet niet alleen vogels!

Maar vogels is niet het enige wat men aan de hemel kan zien. Daar zijn ook nog weleens wolken te zien. Donkere wolken duiden bijvoorbeeld op regen. Alleen ’s nachts niet, want dan zijn alle wolken van nature donker. Die kun je dan slechter voor de weersvoorspelling gebruiken, dan moet je je laten verrassen.

Soms kwamen er bij de regen ook tegelijkertijd nog donder en bliksem bij, wat onze voorouders niet bijzonder fijn vonden en reageerden door een veilige plek te zoeken.

Donkere wolken

Maar donkere wolken waren niet de enige niet dierlijke manifestaties aan de hemel waardoor onze voorvaderen zich ongemakkelijk voelden. Al vroeg wisten ze dat rook aan de horizon moeilijkheden betekende, grote moeilijkheden. Ze gaven er de voorkeur aan hetgeen wat door de rook werd aangekondigd niet af te wachten maar liever andere oorden op te zoeken. Klinkt leuk, maar ze renden zo hard als ze konden.

Rook aan de hemel

Rook aan de hemel werd een begrijpelijke oerangst van de mens. De rooksignalen van de oerbewoners van Amerika bij de kolonisatie van het wilde westen deden de rest en versterkten deze angst alleen maar. Ze waren een verdere ontwikkeling van de vogelvluchten. Universeel inzetbaar en gemakkelijk te sturen en in tegenstelling tot de vogelvlucht altijd beschikbaar. Een andere overeenkomst van beiden, ze konden beiden het voortijdige, onnatuurlijke sterven van individuen aankonden. Ja, de rooksignalen konden zelfs nog meer – ze konden het einde van een complete groep voorspellen. Geheel in tegenstelling tot de witte huifkar waren ze ook algemeen en voor iedereen zichtbaar.

En tegenwoordig? Rook aan de horizon?

Daar zijn experts voor, die goed uitgerust met rode auto’s heen racen – HEEN! – Onze voorvaderen rennen in de geest nog altijd in de andere richting en zij rijden HEEN! En houden zich er mee bezig. Rooksignalen zijn in Europa nooit echt een succes geworden. Dan blijft alleen de vogelvlucht over, maar zelfs die kan men niet meer duiden. Want als je eens de tijd neemt, probeert in de voetsporen van onze voorouders te treden en een passende zwerm vogels voor jouw voorspelling uitgezocht hebt, dan komt er gegarandeerd ergens een vliegtuig die de hele formatie door elkaar gooit.

Dus moet de moderne mens zijn oerangsten anders compenseren en heeft ook al wat gevonden. Want wat is er nog over als het vliegtuig de vogels uit elkaar gedreven heeft? Hij laat zijn sporen achter! Wit (daarbij waren het vroeger nog donkere wolken, nou ja, misschien een herinnering aan de witte huifkar en de Transporter)! Aan de HEMEL!!!!!

Dat is geschikt!

Het spreekt toch alle al aanwezige, de hemel betreffende oerangsten aan en de angst voor de transporters er gelijk bij. Dat is geschikt! Nadat men tevergeefs op iets, zoals het ontstaan van de witte strepen aan de hemel of andere grote voorvallen gewacht heeft. Ja, in aanmerking komt bijvoorbeeld München 72, een geweldsuitbraak, die al minstens 20 vogelzwermen bezig heeft gehouden. Maar het had alleen geen betrekking op de witte strepen.

Daar moet meer achter zitten en zo kwamen vindingrijke mensen er uiteindelijk toch op. In de strepen worden chemicaliën verspreid, ongemerkt! Er is toch niemand die die strepen ziet… Daarmee maakt de regering ons volgzaam, meegaand, impotent, ziek, dom en nog veel meer. Waarbij ik me bij “dom” afvraag: Waarom chemicaliën, daarvoor is televisiekijken toch genoeg?

Nu heeft het alleen nog maar een gelikte naam nodig.

Nu heeft het alleen nog een gelikte naam nodig – rook aan de horizon was toen en is zo retro, dat gaat natuurlijk niet- het moest wat internationaals zijn en zo is de naam CHEMTRAILS geboren!

Chemtrails, dat is muziek, poëzie, lyriek

Chemtrails, dat is muziek, poëzie, lyriek- een woord als Donnerhall, het is voldoende om de ingewijden de pure horror in de ogen te drijven.

Maar ze zijn eigenlijk meer- ze zijn rooksignalen uit het verleden- waar geworden herinneringen, ze laten de ingewijden weer in een dierenhuid gekleed over de Europese toendra’s opgejaagd worden, achtervolgd door de terreur van de oertijd.

Alle andere wordt deze ervaring onthouden, ze zien alleen maar condens-strepen – mijn hemel! Hoe vervelend moet het leven voor die mensen zijn.

Autor: Jens H., mimikama.org
Artikel- Vorschaubild: Gaijus / Shutterstock

Vertaling: Petra, mimikama.nl