Vader publiceert foto: De ware aard van kanker

Deze foto zegt meer dan duizend woorden. Het begrip kanker behoort al langer tot het repertoire van de alledag in ons moderne leven.

Mensen die er niet mee te maken hebben, bekijken de ziekte waarschijnlijk neutraal en nuchter. Maar voor mensen die er zelf aan lijden of moeten zien dat een geliefd mens aan deze ziekte lijdt, voor hen is het de hel op aarde.

Een hulpeloze vader, wiens dochter neuroblastoom kreeg, raakt met deze foto het hart van de kijker en je vraagt je af, waarom? Wie heeft het verdiend om zo te moeten lijden?

De Hamburger Morgenpost maakte mij attent op een zeer bijzondere foto. Omdat ik zelf kanker heb gehad, kon ik er niet omheen om me met deze foto bezig te houden.

Hij laat de kleine Jessica Whelan zien, op de leeftijd van 4 jaar.

Haar vader beschrijft de foto, die hij zelf gemaakt heeft, met de volgende woorden:

“This is the true face of cancer, my baby girls blood vessels protruding from beneath her skin, a solitary tear running down her cheek, her body stiffened and her face contorted in pain.”

“Dit is het ware gezicht van kanker, mijn baymeisjes bloedvaten steken uit haar huid . Een enkele traan loopt over haar wang, haar lichaam is stijf en haar gezicht vertrokken van de pijn.”

Het was de moeilijkste foto die hij ooit heeft gemaakt. Maar hij wilde de harde realiteit laten zien. Om mensen ervan bewust te maken, hoe pijnlijk deze ziekte is. Voor zijn dochter, voor de hele familie. Hij weet dat het te laat is voor zijn dochter, want ze heeft nog maar een paar weken te leven, maar hij geeft de hoop niet op dat er een geneesmiddel gevonden kan worden.

“Please I beg of you, as a heartbroken father, it is too late for my daughter, but childhood cancer needs to be cured. No family should have to go through this hell.”

“Alsjeblieft, ik smeek het jullie, als een vader met een gebroken hart, het is te laat voor mijn dochter, maar kinderkanker moet genezen worden. Geen familie zou door deze hel hoeven gaan”

De hoop blijft, dat de toekomst betere tijden voor deze familie heeft voorzien en dat Jessica haar weg, onder de begeleiding van haar familie, dapper tot het einde kan gaan. Met mensen aan haar zijde, die onvoorwaardelijk van haar houden.

Uit elk noodlot groeit wat nieuws. Je leert ervan, wordt sterker en deelt zijn kennis met anderen. De aard van kanker mag gruwelijk zijn, maar het leven heeft veel moois voor de mensen in petto, als je achter die facade kijkt. De realiteit te accepteren is niet gemakkelijk. De waarheid is vaak onaangenaam. Maar het vermogen van de mens om zulke dalen te overbruggen en iets nieuws te zaaien, waar eerst alleen maar as was, is groots. Ik kon de kanker het hoofd bieden, maar vele anderen niet. Deze familie verdient alle respect van de wereld.

Bron: Hamburger Morgenpost

Auteur: Kathrin, Mimikama.at
Vertaling: Petra, mimikama.nl